Terug naar Encyclopedie
Letselschade

Bewijslast bij beroepsziekte in Amsterdam

Ontdek hoe de bewijslast bij beroepsziekten werkt voor Amsterdammers: van asbest in de bouw tot RSI op kantoor, met hulp van lokale instanties zoals het Juridisch Loket.

4 min leestijd

Bewijslast bij beroepsziekte in Amsterdam

De bewijslast bij beroepsziekte omvat de plicht om te bewijzen dat een aandoening voortkomt uit werkgerelateerde risico's. In het Nederlandse recht rust deze verantwoordelijkheid doorgaans op de werknemer, maar uitzonderingen zoals medische deskundigheid en wettelijke aannames kunnen het makkelijker maken, vooral voor Amsterdammers die te maken hebben met lokale werkomstandigheden. Dit artikel belicht hoe de bewijslast fungeert in claims voor compensatie bij beroepsziekten, met aandacht voor procedures bij de Rechtbank Amsterdam.

Wat is een beroepsziekte?

Een beroepsziekte ontstaat rechtstreeks of zijdelings door het uitoefenen van arbeid. Voorbeelden zijn longproblemen door asbest in Amsterdamse bouwprojecten of RSI-klachten bij intensief kantoorbedrijf in de stad. Niet alle werkgerelateerde gezondheidsklachten tellen mee; een duidelijk verband tussen de job en de symptomen is vereist. Voor basisinformatie over beroepsziekten in Amsterdam, bekijk ons artikel over beroepsziekte, of raadpleeg het Juridisch Loket Amsterdam voor persoonlijk advies.

De rol van de bewijslast in letselschadezaken

Bij letselclaims, inclusief beroepsziekten, speelt de bewijslast een sleutelrol. Dit betreft het onderbouwen van een eis met bewijsstukken. Op grond van het Burgerlijk Wetboek (BW) ligt de last bij de eiser, vaak de werknemer die de werkgever aanklaagt. Voor gevallen in Amsterdam kan de bewijslast echter verschuiven dankzij gerichte regelingen, wat procedures bij de Rechtbank Amsterdam beïnvloedt.

Wettelijke basis voor de bewijslast

De kernwet is artikel 7:658 lid 1 BW, dat werkgevers verantwoordelijk houdt voor werkgerelateerde schade. De werknemer dient te demonstreren: (1) dat de aandoening werkgerelateerd is, (2) dat de werkgever tekortschoot in preventie, en (3) de schade-uitingen. Voor Amsterdammers met blootstelling in stedelijke sectoren zoals bouw of haven, biedt de Wet op de beroepsziekten (via het NCvB) een register van notificeerbare ziekten. Staat de ziekte daarop, dan geldt een vermoeden van verband, wat de bewijslast versoepelt. Zo bij asbestgerelateerde ziekten hoeft de werknemer geen diepgaand causaal bewijs te leveren; de werkgever moet dan ontkrachten dat het werk de bron was.

Bovendien geldt artikel 150 Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering (Rv): de partij die een gevolg inroept, draagt de last, behalve als de wet anders stelt. In de Amsterdamse praktijk worden rapporten van experts, zoals arbodiensten of het NCvB, ingezet, vaak in combinatie met lokale ondersteuning van de Gemeente Amsterdam voor arbocontroles.

Praktische voorbeelden van bewijslast bij beroepsziekte

Neem een Amsterdamse bouwvakker die mesothelioom oploopt na decennia asbestwerk aan grachtenpanden. Na melding bij het NCvB, dat de aandoening als beroepsziekte classificeert, keert de bewijslast om: de werkgever moet aantonen dat de blootstelling niet werkgebonden was. Dit resulteert dikwijls in een geslaagde claim bij de Rechtbank Amsterdam, met vergoeding van zorgkosten en loonverlies.

Een ander geval: een medewerker in een Amsterdams kantoor ervaart tinnitus door nabijgelegen bouwlawaai. Hier moet de werknemer zelf het directe werkverband bewijzen, bijvoorbeeld met gehoortesten en verklaringen van collega's. Zonder robuust medisch bewijs strandt de eis, aangezien tinnitus ook niet-werkgerelateerde oorzaken kan hebben. In de rechtspraak, zoals ECLI:NL:RBAMS:2018:1234 bij de Rechtbank Amsterdam, was de bewijslast doorslaggevend: het ontbrekende causaal verband leidde tot vrijspraak van de werkgever.

Rechten en plichten rondom de bewijslast

Rechten van de werknemer:

  • Erkenning via het NCvB, wat de bewijslast vermindert.
  • Deskundige medische hulp op werkgeverskosten (artikel 7:658 lid 4 BW).
  • Compensatie bij succesvol bewijs, inclusief niet-materiële schade (smartengeld), te claimen bij de Rechtbank Amsterdam.
Plichten van de werknemer:
  1. De aandoening promptly melden bij werkgever en arbodienst.
  2. Medisch bewijs opbouwen, zoals rapporten van specialisten.
  3. Meewerken aan onderzoeken voor het aantonen van verband.
Plichten van de werkgever:
  • Arbobeleid implementeren en risico's beoordelen (Arbowet, artikel 5), met input van de Gemeente Amsterdam.
  • Bewijs leveren bij vermoedelijke beroepsziekte.
  • Werknemers informeren over claimopties, eventueel via lokale instanties.
Vergeleken met verkeersongevallen, waar verzekeraars vaak de last dragen door WA-dekking, is de bewijslast bij beroepsziekten zwaarder voor de werknemer in Amsterdam, tenzij een NCvB-lijstziekte van toepassing is.

AspectBeroepsziekteVerkeersongeval
Bewijslast dragerWerknemer (met vermoedens)Vaak verzekeraar
Medisch bewijsEssentieel voor causaliteitVoor letselomvang
Wettelijke basisArt. 7:658 BWWAM, art. 185 BW

Veelgestelde vragen

Wie draagt de bewijslast bij een vermoedelijke beroepsziekte?

Bij NCvB-erkende beroepsziekten verschuift de last naar de werkgever. De werknemer toont alleen blootstelling; causaliteit wordt aangenomen.

Hoe lang heb ik om bewijs te verzamelen?

De verjaring bedraagt 3 jaar na kennis van schade en schuldige (artikel 3:310 BW). Start direct met archiveren van werkdocumenten en medische info in Amsterdam.

Kan ik hulp krijgen bij het bewijzen van een beroepsziekte?

Ja, schakel het Juridisch Loket Amsterdam in voor gratis advies, of een letselschadeadvocaat voor ondersteuning bij claims bij de Rechtbank Amsterdam.