Kompetencje a obowiązek egzekwowania w Amsterdamie
W amsterdamskim prawie administracyjnym obowiązuje zasada 'uprawniony, lecz nie zobowiązany' do egzekwowania, co potwierdza art. 5:1 Kodeksu postępowania administracyjnego (Awb). Gmina Amsterdam, jako organ administracyjny, dysponuje uprawnieniami dyskrecjonalnymi, jednak musi uzasadniać swoje decyzje na podstawie zasad proporcjonalności, staranności oraz lokalnych uwarunkowań, takich jak wysokie obciążenie rynku mieszkaniowego i uciążliwości związane z turystyką w centrum miasta.
Rada Stanu stosuje 'całościowy obowiązek uzasadnienia': władze Amsterdamu muszą wyjaśniać, dlaczego nie wybrano łagodniejszych środków, takich jak ostrzeżenia w przypadku nielegalnego wynajmu w dzielnicy kanałów, lub dlaczego nie podjęto działań egzekucyjnych w przypadku drobnych naruszeń w dzielnicy De Pijp. Ma to zapobiegać bierności w przypadku problemów strukturalnych, takich jak hałas w nocnych godzinach w okolicy Leidseplein.
Przypadki graniczne w kontekście amsterdamskim
W przypadku drobnych naruszeń, takich jak tymczasowe parkowanie rowerów na chodniku we wschodniej części miasta, brak interwencji może być uzasadniony, pod warunkiem udokumentowania tego wewnętrznie. Przy powtarzających się przypadkach braku zgodności, na przykład nielegalnych hotelach w dzielnicy Jordaan, egzekwowanie jest obowiązkowe. Orzecznictwo (ECLI:NL:RVS:2021:567) oraz lokalne wyroki Sądu Rejonowego w Amsterdamie podkreślają, że Polityka Egzekwowania Amsterdam 2023 nie stanowi carte blanche na brak działań.
Naruszyciel może domagać się egzekwowania poprzez sąd administracyjny, jeśli gmina działa niezgodnie z prawem lub jest zaniedbująca, na przykład w przypadku opóźnień w nakładaniu kar za naruszenia przepisów APV w Parku Vondel. To równowaga zapewnia zarówno skuteczne egzekwowanie, jak i ochronę prawną w tętniącym życiem metropolii Amsterdam.