Zadośćuczynienie za ból i cierpienie oraz przyszła jakość życia w Amsterdamie
W tętniących życiem ulicach Amsterdamu, gdzie rowerzyści i tramwaje codziennie zderzają się ze sobą, przy szkodzie niemajątkowej takiej jak zadośćuczynienie za ból i cierpienie dyskontuje się dobre i złe szanse. Sędziowie rozważają, czy poszkodowani, często młodzi rowerzyści z dziedzicznymi ryzykami takimi jak problemy sercowe, bez wypadku i tak doświadczaliby ograniczeń. Art. 6:106 BW pozostaje podstawą dla szkody niepieniężnej w tym lokalnym kontekście.
Wyższa Rada (Hoge Raad) w wyroku z 20 grudnia 2019 r. (ECLI:NL:HR:2019:1960) podkreśliła probabilistyczne rozważania w przypadku urazów psychicznych. W przypadku amsterdamskiego rowerzysty z 70% szansą na depresję z powodu rodzinnego obciążenia, niezależnie od wypadku z tramwajem na Damrak, zadośćuczynienie za ból i cierpienie zostaje odpowiednio obniżone.
Przykłady praktyczne z amsterdamskich sądów
W roszczeniach dotyczących urazów kręgosłupa szyjnego (whiplash) po upadkach na śliskich ścieżkach przy kanałach ubezpieczyciele często argumentują, że dolegliwości są przejściowe (dobra szansa), co obniża odszkodowanie. Poszkodowani z Amsterdamu-Zuid zbierają dzienniki, dokumenty medyczne ze szpitala OLVG oraz zeznania świadków od współrowerzystów, aby udowodnić przyczynowość. Ubezpieczyciele odwołują się do 'ANWB Smartengeldgids' z kwotami dostosowanymi do statystyk wypadków miejskich.
W okolicach Negen Straatjes lub przy wypadkach z promami na IJ ta metoda wymaga multidyscyplinarnej ekspertyzy amsterdamskich adwokatów od spraw o obrażenia ciała i neurologów dla wiarygodnych prognoz, równoważąc prawa poszkodowanych i interesy ubezpieczycieli.