Podstawy wypowiedzenia dla wynajmujących w Amsterdamie: kiedy wolno to zrobić?

W Amsterdamie wynajmujący nie mogą dowolnie wypowiedzieć umowy najmu; muszą istnieć ważne podstawy wypowiedzenia, takie jak określone w art. 7:271 Kodeksu Cywilnego (Burgerlijk Wetboek). Trzy główne kategorie: pilne własne użytkowanie (np. dla rodziny), niepłacenie czynszu (po wezwaniu do zapłaty) i nieporządne zachowanie. Z powodu napiętego rynku mieszkaniowego w Amsterdamie wynajmujący musi szczególnie rygorystycznie udowodnić, że nie istnieje rozsądna alternatywa, zwłaszcza dla lokali socjalnych w dzielnicach takich jak Jordaan czy Bijlmer. W przypadku własnego użytkowania najemca ma pierwszeństwo do alternatywnego lokalu poprzez gminę Amsterdam. Sąd sprawdza to surowo: tylko około 15-20% wypowiedzeń kończy się sukcesem w sprawach amsterdamskich, m.in. z powodu nacisku Związku Najemców (Woonbond) i Zespołu Porad Najemcom Amsterdam (Huurteam Amsterdam). Procedura: pisemne wypowiedzenie z podaniem powodu, po którym następuje ewentualna zgoda najemcy lub sprawa sądowa u kantonrechtera w Amsterdamie. Najemcy z priorytetem poprzez gminę mają dodatkową ochronę na podstawie Verordening Huisvesting Amsterdam (Rozporządzenia o zakwaterowaniu Amsterdam). Przykład: wynajmujący w Oud-Zuid chce sam wprowadzić się po przejściu na emeryturę – to kwalifikuje się jako pilne własne użytkowanie, o ile udowodnione dowodem emerytalnym i brakiem innej nieruchomości. W przypadku大规模owych remontów w zabytkowych budynkach stosuje się tymczasowe wypowiedzenie, ale z surowymi wymogami komisji welstandscommissie. Wynajmujący ryzykują wysokie roszczenia odszkodowawcze przy nieuzasadnionym wypowiedzeniu, plus kary od gminy. Najemcy mogą żądać kary umownej przy niewykonaniu i szukać wsparcia w Juridisch Loket Amsterdam. Te podstawy równoważą interesy na przegrzanym amsterdamskim rynku najmu i zapobiegają dowolności. (248 słów)