Amsterdam'da Yetki ve Yükümlülük Karşıtlığı
Amsterdam idari hukukunda, 'yetkili ancak yükümlü değil' ilkesi geçerlidir; bu ilke, İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Awb) 5:1 maddesi ile teyit edilmiştir. Amsterdam Belediyesi, bir idari makam olarak, takdir yetkisine sahiptir, ancak kararlarını orantılılık, özen ve yerel koşullar (örneğin konut piyasasındaki yüksek talep ve şehir merkezindeki turizm kaynaklı rahatsızlıklar) temelinde gerekçelendirmek zorundadır.
Danıştay, 'bütüncül gerekçelendirme yükümlülüğü' ilkesini benimsemektedir: Amsterdam yönetimi, kanalları çevreleyen bölgelerde yasadışı kiralama durumlarında daha hafif önlemler (uyarılar gibi) neden tercih edilmediğini veya De Pijp bölgesindeki küçük ihlallerde uygulamanın neden yapılmadığını açıklamalıdır. Bu, Leidseplein çevresindeki gece saatlerindeki gürültü kirliliği gibi yapısal sorunlarda hareketsizliği önler.
Amsterdam Bağlamında Sınır Durumlar
Doğu bölgesinde kaldırımda geçici bisiklet park etme gibi küçük ihlallerde, iç dokümantasyon sağlandığı sürece hareketsizlik haklı görülebilir. Örneğin, Jordaan bölgesindeki yasadışı otellerde olduğu gibi tekrarlanan uyumsuzluk durumlarında ise uygulama zorunludur. İçtihat (ECLI:NL:RVS:2021:567) ve Amsterdam Bölge Mahkemesi'nin yerel kararları, Amsterdam 2023 Uygulama Politikası'nın hareketsizlik için bir serbest geçiş olmadığını vurgulamaktadır.
Bir ihlalci, belediyenin hukuka aykırı şekilde uygulama yapması veya ihmalkâr davranması durumunda (örneğin Vondelpark'ta APV ihlalleri için cezaların ertelenmesi gibi), idari mahkemeden uygulamanın yerine getirilmesini talep edebilir. Bu denge, dinamik metropol Amsterdam'da hem etkili uygulama hem de hukuki korumayı güvence altına alır.